فکر می‌کنم اگر بعضی از ما فرصت کنیم و این گوشی‌های تلفن همراهم لعنتی‌مان را کنار بگذاریم و کمی در خلوتمان فکر کنیم امکان انجام خیلی کارها وجود دارد.

رسو قلمداد کردن، تقلب کردن برای ارسال «فروشنده» به اسکار، مخفی شدن فرهادی پشت مطرح کردن گورخواب‌ها و از این دست هجویه‌های مستعمل و تهوع‌آور چه ارتباطی با هویت هنری فرهنگی افخمی دارد؟

اینک اکثرسربازانی که وظیفه حراست ازخودکفایی واستقلال اقتصادی را دارند، درفقرمعیشت و فقرتوجهات به سرمی برند ودیگر مهم نیست که تعیین کننده وتاثیرگذار بر استقلال اقتصادی باشند یا نباشند!

اگر احمدی‌نژاد جهانیان را به شکلی بی‌سابقه برعلیه ایران بسیج نمی‌نمود امروز دستاوردهای حاصل از برجام به مراتب بیشتر و ملموس‌تر بود. در واقع دولت قبل با انفعال در برابر هجمه‌های جهانی آنقدر چهره ایران را تخریب کرد که به دست آوردن اعتماد بین‌المللی برای «حسن روحانی» از آنچه فکرش را می‌کرد، دشوارتر شد.

اینگونه مُردن شایسته هاشمی بود. مرگی فوری و ناگهانی که شوک نبودن او را یادآوری کند. حضور میلیونی مردم در مراسم تشییع پیکر رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام آبروی انقلاب را حفظ کرد و نشان داد برخلاف آنچه منتقدان آیت الله در یک دهه پایانی حیات او می‌گفتند، هاشمی محبوب بود.

انگار شوهرخاله دلواپسم زده بود بیرون و حرف من را نشنید، که اگر می شنید باید خودم را برای دلواپسی وضعیت سنگ قبر مادر خدابیرمرز چاوز آماده می‌کردم.

در قابل نقد بودن بودن این انتقادها همین کافی است که دعوا را بر سر واژه «لویی جرگه» متمرکز کرده اند و به جای اینکه به کیفیت چشم نگاهی بیاندازند موهای ابرو را شمرده‌اند.

اعضای گروه که از شدت هوش و استعداد و تیزهوشی آقای تحلیلگر به ذوق آمده بودند ندای لبیک سر دادند و گفتند اگر این هوش شما را «اینشتین» امروز به جای اینکه E مساوی با MC۲ باشد،مساوی با چیز دیگری بود.

اینکه پیام این لویی جرگه این است که « ساری برای ساری واقعی شدن باید به ظرفیت‌های خودش متکی باشد و اجازه دخالت به بیگانگان ندهد و باید همه با هر نوع سلیقه و جایگاهی دور یک میز بنشینند و...» جذاب نیست؟

عالین نجاتی:«عبارت» در لبیک به ندای نماینده ولی‌فقیه و در همراهی با بزرگان ساری، آماده‌گی خود را برای تسری و قوام این وحدت اعلام می‌دارد و تمامی امکانات خود را برای نیل به این هدف بسیج خواهد کرد.