برابر قانون، دختری که به سن قانونی رسیده می تواند بدون اذن پدر، سفر خارجی داشته باشد اما یک مربی ۳۸ ساله در کلاس بین المللی، درصورت نداشتن اجازه همسر از خروج از کشور و انجام چنین تکلیف مهمی، محروم می شود و این تعارض حقوقی باید اصلاح شود.

شاید دانستن این‌که هر انسانی به‌طور متوسط سه سال از عمرش را در توالت می‌گذارند بتواند میزان اهمیت توجه به سرویس بهداشتی را بیشتر به ما یادآوری کند.

این ماجرای تلخ اما واکنش بسیاری در جامعه به دنبال داشت. عده‌ای به مسئله واکسن کرونا اشاره کردند و برخی نیز انگار بعد از یک سال کرونا تازه برای‌شان تبدیل به یک خطر جدی شده.

بدون شک همه‌ی ما در یک آزمون بسیار سخت قرارگرفته‌ایم، در آزمونی که عیار انسانیت، ازخودگذشتگی، فداکاری و مسئولیت پذیری‌مان بیش از هر زمانی مشخص می‌شود.

اگر از آموزش‌وپرورش سوال کنید به شما خواهند گفت که مدرسه تلویزیونی که صداوسیما هرروز آن‌را پخش می‌کند برای استفاده این افراد است اما شک نکنید خودشان هم می‌دانند که مدرسه تلویزیونی یک شوخی هم زمان با تلویزیون و مدرسه بیشتر نیست.

عده زیادی از مردم هنوز مجبورند که دورکاری کنند و تمام دانش‌آموزان و دانشجویان استان، که تقریبا یک سوم جمعیت مازندران را تشکیل می‌دهند در حال آموزش به اصطلاح آنلاین! در سامانه‌های عجیب و غریب آموزش‌وپرورش و وزارت علوم هستند. از آن بدتر این‌که درست در زمان امتحانات این نسل فلک زده، دوستان تصمیم به قطع برق مناطق آن‌هم بدون اطلاع رسانی قبلی می‌گیرند!

بالاخره جلسه دادرسی یا «علنی» است یا «غیرعلنی» و در این مورد باید گفت که ما وضعیت بینابینی نداریم. هنگامی که دادگاه علنی اعلام می‌شود باید تمام شرایط علنی بودن را داشته باشد. معنای علنی بودن هم شفافیت و حضور آزادانه «رسانه‌ها» و «شهروندان» در آن جلسه دادگاه است.

آقای شهردار! به سراغ عمارت «سردارجلیل» برو. لختی در آن بیاسآی، چشم‌هایت را ببند و در دل تاریخ، به صدای همهمه‌ی زندگی در کوچه‌ی بهرام‌اتر خوب گوش کن! به صدای «محمودنفتی»، وقتی با پاچه‌های بالازده، در دیگِ مسی می‌رقصد، صدای «علی‌باباخان»؛ وقتی بر سرِ مبادله‌ی کالابه‌کالا با پیرمردی از کیاسر چانه می‌زند، صدای گیتارِچوبی مرد پنبه‌زن، که برای تشک‌های مردم شهر، خوابی آهنگین می‌بیند. به صدای انسان گوش کن که مدت‌هاست در این شهر به گوش نمی‌رسد. تو مسئول بازگرداندن این صدایی!

چند صحنه از سه کودک در حالی که هریک به شکل بی‌ملاحضه‌ای مشغول به‌خود هستند با گُلی آفتابگردان در دست و اصلا توجه مظفرالدین‌شاهی به دوربین ندارند. یک تنگ با ماهی‌ قرمز و چند تصویر کوتاه از چند شی رنگارنگ، فیلم کوتاه ترنر را می‌سازند. به عبارتی دیگر نخستین فیلم رنگی جهان تنها برای رنگ ساخته شده است...

در شرایطی که سقف معافیت‌مالیاتی کارکنان‌دولت در لایحه‌بودجه۱۴۰۰، چهار میلیون‌‌تومان تعیین شده‌است، با کدام تعریف‌کارشناسی، این‌معافیت برای هنرمندان‌و نویسندگان، نصف این‌رقم یعنی دومیلیون‌وهشتاد هزار تومان در نظر گرفته‌ شده‌است؟! آن"حذف"، اگر شلیک‌مستقیم باشد، این"سقف" حتماً تیر خلاص خواهد بود بر پیکر نیمه‌جان اهالی فرهنگ‌وهنر، که هر دم از این باغ، بری می‌رسد برایشان!