عبارت ـ آصف بادام: چهل روز بعد از انتخاب حسینی‌پور به‌عنوان استاندار مازندران، وی نخستین معاونش را در جایگاه امورعمرانی منصوب کرد تا بالاخره ترکیب جدید استانداری مازندران روبه‌جلو حرکت کند و امیدها برای چینش ترکیب نهایی تا پایان سالجاری افزایش یابد. البته با عنایت به ناآشنایی حسینی‌پور به مازندران و همچنین بی‌تجربه‌گی وی در جایگاه استانداری نباید انتظار داشت به سرعت معاونان خود را انتخاب کند. منصفانه است که حداقل تا پایان سال به وی برای چینش کامل ترکیب ستادی فرصت داده شود.
بی‌شک دشوارترین انتخاب استاندار جدید در جایگاهِ معاونت سیاسی و امنیتی است، زیرا به گواه آمار و البته تاریخ سیاسی مازندران، این استان در 3 دهه اخیر همواره در جمع 5 استان سیاسی کشور قرار داشته و تقریبا هر فعلی در آن رنگ و بوی سیاسی به خود می گیرد. به همین جهت نیازمند مدیری عملگراست که برخلاف حسن‌نژاد پای را از گفتاردرمانی و سخنرانی فراتر بگذارد و نقشی پیش‌برنده در عرصه سیاسی و اجتماعی داشته باشد.
رازجویان بعد از حدود 3 سال با کارنامه‌ای متوسط که علی‌رغم مشکلات جدی مالی عملا فرصت اثرگذاری‌های شگرفی را نداشت، با معاونت عمرانی خداحافظی کرد و جایش را به علیخانی داد. مدیری عمرانی که از سپاه پاسداران راهی ساختمان سفید خیابان انقلاب شد تا عملا بر جایگاهی تکیه بزند که یکی از پرچالش‌ترین مناصب در مازندران است.
اگرچه در این اواخر برخی از اخبار و شایعات حکایت از این داشت که عده‌ای به‌دنبال خط اتوی شلوار رازجویان می‌گشتند تا اثبات کنند وی نماز نمی‌خواند، اما امید می رود معاون جدید بیشتر از طریق اعمال و اقداماتش مورد بررسی قرار گیرد تا اتوی شلوارش! بی شک ایمان و تقوای یک مدیر باید اصل قرار گیرد اما تخصص و تجربه نیز ملاک‌هایی مهم هستند، وگرنه جای مهر و چفیه‌ی خاوری همچنان پیش روی ماست.
علیخانی کار بسیار دشواری پیش رو دارد زیرا ساخت و سازهای غیرقانونی همچنان یکی از بزرگترین معضلات مازندران است که نه تنها به بافت کشاورزی استان در قالب تغییر کاربری‌های افسارگسیخته ضربه می زند، بلکه بر فرهنگ و حافظه‌‌ی تاریخی مردم مازندران نیز اثر بدی می‌گذارد. از طرف دیگر جاده‌های مازندران نمونه روشن تمثلِ «آواز دهل شنیدن از دوور خوش است» می‌باشند. بسیاری از ایرانیان فکر می کنند مازندرانی‌ها همگی ثروتمند هستند و به واسطه گردشگرپذیر بودن و درآمد سرانه کشاورزی از راه‌های مواصلاتی خوبی برخوردارند، اما عمر متوسط جاده‌های اصلی مازندران به بیش از 20 سال می رسد و همچنان جاده‌های مرگی نظیر جاده گهرباران، کمربندی نوشهر، راه بابلسر کیاکلا و بسیاری دیگر جان بومیان و مسافران را تهدید می کند.
از طرفی دیگر شهرداری‌ها به دُمل‌هایی چرکین بدل شده‌اند که عملا، از پسِ پرداخت حقوق کارکنان خود نیز برنمی‌آیند چه رسد به توسعه مدرن شهری. شهرهای مازندران با روستاهای اروپایی هم قابل مقایسه نیستند و هرکسی، هرجور دلش خواسته ساختمان را بالا برده و بدون اینکه به نمای بصری، مقاومت، برخورداری از مواهب شهری و کیفیت زندگی فکر کند، ساکن شده است.
آسمان فروشی، ساخت و ساز در کوچه‌های تنگ، معضل دیرین زباله و عقب‌ماندگی معماری شهری؛ برخی از مهمترین چالش‌های پیش روی علیخانی در حوزه شهرداری‌هاست است. البته وی از پشتوانه بزرگ و توانمند سپاه پاسداران برخوردار است که با عنایت به تجربه گرانبهای قرارگاه خاتم و نیاز به درون‌گرایی بعد از فشار تحریم‌ها، اکنون تجربه‌ی خوبی در اختیار دارد که ضروری است علیخانی از آن به نحو احسن سود جوید.
عبارت به زودی در گزارشی ویژه به بررسی معاونت عمرانی استانداری مازندران و چالش ها و فرصت‌های آن خواهد پرداخت. این یادداشت را بگذارید به حساب خوشامدگویی به آقای علیخانی و آرزومندی برای موفقیت وی در این جایگاه. موفقیتی که برای نائل آمدن بدان مسیر بسیار دشواری را پیش رو دارد و انتظار عموم جامعه این است که شایسته سالاری و تخصص را ملاک اصلی انتخاب مدیران و چینش آنها قرار دهد.