عبارت ـ مامور معذور میتی‌کومان: اگر ریا نشود و بنده ناچیز را به غربزده‌گی متهم نکنید باید اعلام کنم امروز برابر است با سالروز درگذشت ژول ورن علیه الرحمه. این بنده‌ی خدا نخستین کسی بود که در خیالاتش زیردریایی و سفر به فضا و اعماق زمین را متصور شد و آنها را به رشته تحریر درآورد. از این جهت بسیاری فکر می کنند قوه تخیل ژول ورن در تاریخ نظیر نداشته است اما باید به ایران بیایند و به برخی از اظهارات مسئولان ما گوش فرا دهند تا بفهمند ژول ورن در برابر این آقایان نخودی هم نیست.
مثلا ژول ورن نهایتا بیست هزار فرسنگ زیر دریا را تصور کرده بود، درحالیکه ما مدیرانی داریم که دویست هزار فرسنگ زیر زمین را هم دیده‌اند و مدعی‌اند هرچه از دل این سزمین نیمه‌جان بیرون بکشیم، هیچ وقت منابع معدنی تمام نمی شود.
آیا می دانستید با یک میلیون تومان هم میتوان شغل ایجاد کرد؟ حق دارید، آموزش ندیده‌اید. خب شما اگر این جمله را به ژول ورن نشان دهید بدن خودش و آبا و اجدادش در گور روی ویبره می‌افتد.
اگر یادتان باشد آقای محسن رضایی کاندیدای همیشه در صحنه انتخابات ریاست جمهوری در بهار سال گذشته اظهار فرمودند که پول ایران را بعد از دلار و یورو قوی‌ترین پول منطقه خواهند کرد. حالا بماند که اصلا دلار و یورو پول رایج هیچ‌کدام از کشورهای منطقه نیست و با گذشت یکسال از این اظهارات نه‌تنها ارزش پول ملی بالا نرفته ، بلکه عملا به مویی بسته است، اما اگر این ادعا به گوش ژول ورن می رسید، ناچارا باید می‌رفت جلو و بوق میزد.
یا ژول ورن در نهایت تخیلاتش اژدهایی از آب بیرون می‌امد و آدمیان را می بلعید اما بعید است تا ابد به ذهن کسی برسد که با دو گیگ اینترنت میتوان زنی را باردار کرد یا اینکه با فرو کردن پنبه آغشته به روغن بنفشه میتوان هولناک‌ترین ویروس قرن اخیر را از پا درآورد.
به نظر می‌رسد ژول ورن در کشور اشتباهی به دنیا آمده بود. فرانسوی‌ها اساسا سوسول هستند و قدرت تخیل‌شان خیلی بالا نیست اما ما ایرانی‌ها بچه کف خیابانیم و عمق تخیلاتمان از عمیق‌ترین چاه‌های نفت دنیا هم عمیق‌تر است.
در تخیلات ژول ورن نهایتا می‌شد در هشتاد روز دور دنیا را گشت اما در ایران کسانی پیدا میشوند که در کمتر از 8 دقیقه تا آسمان هفتم می روند و برمی‌گردند.
خلاصه اینکه انقدر غرب زده نباشید و فکر نکنید، مرغ همسایه، سیمرغ است و آنها در داستان نویسی و تخیل از ما بهترند، نه خیر اگر پایش بیافتد و روایت هایی که از مسئولان می دانیم را در کتابی داستانی به روایت درآوریم ، رئالیسم جادویی مارکز و بورخس در برابرش فضله موش هستند درمقابل پنجه عقاب. می گویید نه، کافی است یک هفته صداوسیمای ایران را نگاه کنید تا قوه خیالتان لبریز شود.